Πόρτο. Η απόρθητη πόλη
Κωνσταντίνος Νέζης
05/11/2018
Menu
Κωνσταντίνος Νέζης
Το Λονδίνο είναι μια πόλη που αιχμαλωτίζει και συναρπάζει εκατομμύρια ανθρώπους από όλες τις γωνιές του πλανήτη. Με την πλούσια ιστορία και πολιτισμό του, καθώς και τη δυναμική ατμόσφαιρα του, αποτελεί ένα εξαιρετικό προορισμό που προσφέρει αξέχαστες εμπειρίες. Το Λονδίνο είναι ένα χωνευτήρι πολιτισμών. Η πόλη διαθέτει άφθονες γκαλερί τέχνης, μουσεία, θέατρα και χώρους μουσικής. Οι πολύβουοι δρόμοι της κοσμούνται από πανύψηλους και μοντέρνους ουρανοξύστες και υπαίθριες αγορές. Παρά το γεγονός ότι είναι πυκνοκατοικημένη, οι χώροι πρασίνου είναι πολλοί και αποτελούν μια όαση γαλήνης μακριά από την αστική κίνηση και φασαρία. Βυθιστείτε στη ζωηρή ενέργεια της πόλης και αφήστε το Λονδίνο να σας τυλίξει με τη μαγεία του.
«Το Λονδίνο θυμίζει πολύ έναν εγκέφαλο. Είναι περίπλοκο και κυκλικό. Σε σχέση με τις αμερικανικές πόλεις που απλώνονται σε ευθείες γραμμές, το Λονδίνο είναι ένα υπέροχο χάος».
Η ιστορία του Λονδίνου ξεκινά από τη ρωμαϊκή εποχή. Στη θέση της σημερινής πόλης ιδρύθηκε από τους Ρωμαίους το 43 π.Χ. η πόλη Londinium. Το Londinium άκμασε ως εμπορικός και συγκοινωνιακός κόμβος και έφτασε να έχει 60.000 κατοίκους τον 2ο αιώνα μ.Χ. Με την παρακμή της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και τις συνεχείς επιδρομές Κελτών, Πικτών και άλλων φυλών, η πόλη εγκαταλείφθηκε. Αργότερα, κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους, η πόλη πέρασε στον έλεγχο των Αγγλοσαξόνων και των Βίκινγκς. Το 1042 το Λονδίνο ήταν η πλέον ευημερούσα πόλη της Αγγλίας. Τον 12ο αιώνα, με την ένωση της πόλης του Ουέστμινστερ, όπου βρίσκονταν τα ανάκτορα και του Σίτυ στα ανατολικά, το Λονδίνο έγινε η πρωτεύουσα της Αγγλίας και το 1300 αριθμούσε περίπου 100.000 κατοίκους.
Ο Μαύρος Θάνατος το 1349 έπληξε την πόλη και αποδεκάτισε το ένα τρίτο του πληθυσμού της. Κατά τη διάρκεια της βασιλείας της Ελισάβετ Α΄ και των διαδόχων της, το Λονδίνο συνέχισε να ακμάζει. Η οικιστική ανάπτυξη και η υπέρμετρη συγκέντρωση πληθυσμού που έφτανε τους 500.000 κατοίκους, έφεραν τη δεύτερη επιδημία πανώλης το 1665. Η μεγάλη πυρκαγιά του 1666 κατέστρεψε το μεγαλύτερο τμήμα της πόλης, που περιβαλλόταν από τα ρωμαϊκά τείχη και άφησε άστεγους 70.000 κατοίκους. Η τραγωδία αυτή οδήγησε στην ανοικοδόμηση της πόλης με βάση ένα νέο πολεοδομικό σχέδιο και απαγορεύτηκε η χρήση ξύλου στην ανέγερση των νέων κατοικιών.
Το 18ο αιώνα το Λονδίνο ήταν ένα σημαντικό εμπορικό και οικονομικό κέντρο και πρωτεύουσα μιας πανίσχυρης αυτοκρατορίας. Η βιομηχανική επανάσταση που ακολούθησε τον 19ο αιώνα, έδωσε ώθηση στην ανάπτυξη της πόλης με το ανάλογο τίμημα, όπως ήταν η επιδημία χολέρας του 1832 και η Μεγάλη Δυσωδία από τον Τάμεση το 1858 εξαιτίας της έλλειψης αποχετευτικού δικτύου. Ο πρώτος υπόγειος σιδηρόδρομος κατασκευάστηκε στο Λονδίνο το 1863.
Στη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου η πόλη βομβαρδίστηκε ανηλεώς από τους Γερμανούς. Στις δεκαετίες που ακολούθησαν το Λονδίνο συνέχιζε να αναπτύσσεται και να αλλάζει όψη. Σήμερα αποτελεί μια πολυπολιτισμική πόλη και έναν από τους πλέον δημοφιλείς τουριστικούς προορισμούς του κόσμου.
Τα Ανάκτορα του Μπάκινγχαμ στο Λονδίνο είναι η διοικητική έδρα της μοναρχίας του Ηνωμένου Βασιλείου και η κατοικία της βασιλικής οικογένειας. Το Σπίτι του Μπάκινγχαμ, όπως είναι γνωστό το κεντρικό κτίριο των ανακτόρων, χτίστηκε στις αρχές του 18ου αιώνα ως η έπαυλη του Δούκα του Μπάκινγχαμ. Αποκτήθηκε από τον βασιλιά Γεώργιο Γ΄ το 1761 και έγινε η ιδιωτική κατοικία της βασίλισσας Σαρλότ, το Σπίτι της Βασίλισσας. Ο γιος του Γεώργιος Δ΄ αποφάσισε να μετατρέψει την έπαυλη σε παλάτι, αλλά δεν ευτύχησε να το δει λόγω του πρόωρου θανάτου του το 1830.
Οι αρχιτέκτονες John Nash και Edward Blore ανέλαβαν τη μετατροπή της έπαυλης σε παλάτι και κατασκεύασαν τρεις πτέρυγες γύρω από την κεντρική αυλή. Η βασίλισσα Βικτωρία με την άνοδο της στο θρόνο το 1837 έκανε το παλάτι επίσημη κατοικία της βρετανικής μοναρχίας. Στις αρχές του 20ου αιώνα έγιναν οι τελευταίες προσθήκες στο κτίριο. Αυτές περιλάμβαναν το μπαλκόνι, από το οποίο η βασιλική οικογένεια χαιρετά το συγκεντρωμένο πλήθος και τη Βασιλική Πινακοθήκη, στην οποία εκτίθενται έργα τέχνης από την ιδιωτική συλλογή της βασιλικής οικογένειας.
Τα ανάκτορα διαθέτουν 775 δωμάτια και το Βασιλικό Κήπο εκτάσεως 17 εκταρίων. Τα ανάκτορα είναι ανοικτά για το κοινό συγκεκριμένες ημέρες κάθε χρόνο, ενώ σε τακτά χρονικά διαστήματα λαμβάνει χώρα η εντυπωσιακή τελετή Αλλαγής της Φρουράς.
Ο Καθεδρικός ναός του Αγίου Παύλου είναι η έδρα του Αρχιεπίσκοπου του Λονδίνου και χτίστηκε μετά τη μεγάλη πυρκαγιά του 1666. Η κατασκευή του διήρκεσε 35 χρόνια και ολοκληρώθηκε το 1710 πάνω στα σχέδια του αρχιτέκτονα Sir Christopher Wren. Είναι ο πέμπτος στη σειρά ναός αφιερωμένος στον Απόστολο Παύλο με τον πρώτο να χρονολογείται το 604 μ.Χ.
Αποτελεί ένα από τα πιο αναγνωρίσιμα και διάσημα μνημεία της αγγλικής πρωτεύουσας. Ο θόλος του ύψους 111 μέτρων είναι ο δεύτερος μεγαλύτερος του κόσμου μετά από αυτόν του Αγίου Πέτρου στη Ρώμη. Ένας λίθινος εξώστης περιμετρικά του θόλου προσφέρει μια εκπληκτική θέα ολόκληρου του Λονδίνου. Στο εσωτερικό του ναού επικρατεί ο μπαρόκ ρυθμός και οι μεγάλες αψίδες, ενώ η περίφημη Στοά των Ψιθύρων προκαλεί τους επισκέπτες να δοκιμάσουν την ακουστική του.
Ο ναός έχει φιλοξενήσει στο παρελθόν πολλές κοινωνικές εκδηλώσεις, όπως τις κηδείες του Ναυάρχου Οράτιου Νέλσον, του Δούκα του Ουέλλινγκτον και του πρωθυπουργού της Μ. Βρετανίας Ουίνστον Τσώρτσιλ.
Το Αββαείο του Ουέστμινστερ είναι ο τόπος στέψης και ταφής των Άγγλων βασιλέων. Χτίστηκε για πρώτη φορά το 1050 από τον Εδουάρδο τον Εξομολογητή στη θέση ενός παλιού μοναστηριού των Βενεδικτίνων που υπήρχε εκεί από το 960 μ.Χ. Εκεί στέφθηκε βασιλιάς για πρώτη φορά ο Γουλιέλμος ο Κατακτητής το 1066 μ.Χ. Στα μέσα του 13ου αιώνα ο βασιλιάς Ερρίκος Γ΄ αποφάσισε να ξαναχτίσει το Αββαείο σε γοτθικό ρυθμό, που ήταν ο κυρίαρχος ρυθμός την εποχή εκείνη στην Ευρώπη. Το κεντρικό κλίτος έχει ύψος 31 μέτρα και πλάτος 10,5. Εντός του Αββαείου υπάρχουν οι τάφοι πολλών Άγγλων μοναρχών και προσωπικοτήτων της βρετανικής ιστορίας, ενώ ο επισκέπτης μπορεί να δει τον αυθεντικό Θρόνο της Στέψης.
Το Παλάτι του Ουέστμινστερ χτίστηκε την περίοδο της βασιλείας του Εδουάρδου του Εξομολογητή τον 11ο αιώνα και αποτελούσε την κατοικία της βασιλικής οικογένειας έως το 1512 που καταστράφηκε από φωτιά. Έκτοτε, με την ανακατασκευή του, στεγάζει τα δυο κοινοβούλια της Αγγλίας, τη Βουλή των Λόρδων και τη Βουλή των Κοινοτήτων. Το σύμπλεγμα των ανακτόρων δέχτηκε πολλές προσθήκες στο πέρασμα των αιώνων για να εξυπηρετήσει τις λειτουργίες των δυο κοινοβουλίων. Το κτίριο που βλέπει σήμερα ο επισκέπτης διαμορφώθηκε τον 19ο αιώνα την εποχή της βασίλισσας Βικτωρίας και είναι νεογοτθικού ρυθμού.
Το παλάτι διακρίνεται για τους τρεις πύργους του. Ο Πύργος της Βικτωρίας είναι ο ψηλότερος και εκεί φυλάσσονται όλα τα αρχεία των νόμων του αγγλικού κράτους των τελευταίων πέντε αιώνων. Από την Πύλη του Μονάρχη που βρίσκεται στη βάση του πύργου, εισέρχεται κάθε χρόνο ο Άγγλος μονάρχης για να κηρύξει την έναρξη των εργασιών του κοινοβουλίου.
Ο Πύργος του Ρολογιού ή Big Ben βρίσκεται στη βόρεια άκρη του παλατιού. Στεγάζει το Μεγάλο Ρολόι του Ουέστμινστερ που κατασκευάστηκε τον 19ο αιώνα. Στο κωδωνοστάσιο πάνω από το ρολόι κρέμονται πέντε καμπάνες με τη μεγαλύτερη να είναι γνωστή ως Big Ben.
Ο τρίτος πύργος είναι ο Κεντρικός και βρίσκεται ακριβώς στο κέντρο του κτιρίου. Είναι διαφορετικού αρχιτεκτονικού ρυθμού από τους άλλους δυο πύργους και έχει τη μορφή οβελού στέψης.
Το Βρετανικό Μουσείο είναι το παλιότερο μουσείο του κόσμου. Ιδρύθηκε το 1753 και περιλαμβάνει αντικείμενα από την προϊστορία έως τη σύγχρονη εποχή. Εντός του μουσείου υπάρχει και το Παλαιό Αναγνωστήριο που περιβάλλεται από τη μεγάλη κεντρική αυλή. Το Βρετανικό Μουσείο έχει 94 αίθουσες με συλλογές από την αρχαία Ασσυρία έως την Ιαπωνία. Τα αντικείμενα των συλλογών του φτάνουν τα επτά εκατομμύρια.
Σήμα κατατεθέν του μουσείου είναι η ελληνική συλλογή με τα μάρμαρα του Παρθενώνα, που αφαίρεσε ο λόρδος Έλγιν από τον Παρθενώνα στις αρχές του 19ου αιώνα. Αξίζει επίσης να δείτε την ασσυριακή συλλογή που περιλαμβάνει αντικείμενα από την αρχαία Μεσοποταμία, όπως τα τεράστια αγάλματα με σώμα λιονταριού και ανθρώπινο κεφάλι από το παλάτι του βασιλιά Ασουρναρσιπάλ Β΄ στη Νιμρούντ και πινακίδες με τη σφηνοειδή γραφή, καθώς και την αιγυπτιακή με αντικείμενα όπως η Στήλη της Ροζέτας, σαρκοφάγους κ.α.
Η πλατεία Τραφάλγκαρ διαμορφώθηκε το 1840 στη θέση των παλαιών Βασιλικών Στάβλων και πήρε το όνομα της από τη νίκη των Άγγλων κατά των Γάλλων στη ναυμαχία του Τραφάλγκαρ το 1805. Στην πλατεία δεσπόζει επιβλητική η Στήλη του Νέλσονα ύψους 50 μέτρων που ανεγέρθηκε το 1843 προς τιμή του ναυάρχου. Στη βόρεια πλευρά της βρίσκεται η Εθνική Πινακοθήκη. Κάθε χρόνο λαμβάνουν χώρα εκεί οι εορταστικές εκδηλώσεις της Πρωτοχρονιάς και αρκετές διαμαρτυρίες.
Το Covent Garden είναι μια γειτονιά του Λονδίνου γεμάτη από επώνυμα μαγαζιά, θέατρα και εστιατόρια. Στο επίκεντρο βρίσκεται η κεντρική αγορά φρούτων και λαχανικών που λειτουργεί εκεί από το 1830. Η πλατεία μπροστά από την αγορά προσελκύει πλήθος επισκεπτών και καλλιτεχνών του δρόμου. Στο Covent Garden βρίσκονται επίσης το κτίριο της Βασιλικής Όπερας του Λονδίνου και η εκκλησία του Αγίου Παύλου.
Η περιοχή του Camden βρίσκεται στο βορειοδυτικό Λονδίνο. Είναι γνωστή για την αγορά και την εναλλακτική κουλτούρα της. Οι υπαίθριοι πάγκοι με γεύσεις από όλο τον κόσμο, το κανάλι με τις βάρκες και τα διάφορα happenings στους δρόμους αξίζουν μια επίσκεψη. Στα καταστήματα του Camden μπορεί κάποιος να βρει παλιά βιβλία, βινύλια, ρούχα και πολλά σουβενίρ.
Η γέφυρα του Πύργου (Tower Bridge) αποτελεί ένα από τα σύμβολα του Λονδίνου. Η κατασκευή της διήρκεσε οκτώ χρόνια. Δυο τσιμεντένια βάθρα βυθίστηκαν στον Τάμεση και πάνω τους στηρίχτηκε η γέφυρα. Αποτελείται από δυο πύργους γοτθικού ρυθμού και ύψους 65 μέτρων, που ενώνονται με δυο πεζογέφυρες. Είναι βαμμένη σε μπλε και άσπρο χρώμα. Στους δυο πύργους λειτουργεί έκθεση με θέμα την ιστορία της κατασκευής της.
Το Hyde Park είναι το μεγαλύτερο πάρκο του Λονδίνου. Δημιουργήθηκε το 1536 από το βασιλιά Ερρίκο Η΄ ως χώρος κυνηγιού και άνοιξε για το κοινό το 1637. Από τότε είναι δημοφιλής καθημερινός προορισμός των Λονδρέζων για ξεκούραση και αναψυχή. Μέσα στο πάρκο υπάρχουν δυο λίμνες. Η Serpentine και η Long Water, καθώς και αρκετά μνημεία, όπως το κολοσσιαίο άγαλμα του Αχιλλέα, η αψίδα του Ουέλλινγκτον στο Hyde Park Corner και το μνημείο για την πριγκίπισσα Νταϊάνα.
