Το συγκρότημα των λουτρών ήταν πολύ κομψό αρχιτεκτονικά και διαιρούνταν σε τρία μέρη. Η κύρια είσοδος βρίσκονταν βόρεια δίπλα στην Ιερή Πηγή απέναντι από το ναό της Sulis Minerva. Στο δυτικό τμήμα υπήρχαν δωμάτια με σάουνες και στο ανατολικό τρεις θερμαινόμενες πισίνες.
Με την είσοδο του στα Λουτρά, ο λουόμενος πήγαινε στα αποδυτήρια (apodyterium), όπου άφηνε τα ρούχα του. Η Μεγάλη Πισίνα ήταν η καρδιά του συγκροτήματος των Ρωμαϊκών Λουτρών. Ήταν ορθογώνια και περιτριγυρισμένη από ευρείς διαδρόμους επενδυμένους με λευκές πλάκες. Οι πλάκες του πυθμένα της ήταν επενδυμένες με φύλλα μόλυβδου για να εμποδίζουν το κρύο νερό του εδάφους να παγώνει την πισίνα. Οι λουόμενοι χαλάρωναν στα έξι δωμάτια που υπήρχαν τριγύρω. Η πισίνα είχε βάθος 1,5 μέτρα και σκαλοπάτια σε κάθε πλευρά της.
Εκτός της μεγάλης πισίνας υπήρχαν και δωμάτια με μικρότερες πισίνες, που λέγονταν tepidarium. Εκεί οι λουόμενοι έπαιρναν το μπάνιο τους σε χλιαρό νερό για λίγες ώρες ώστε το σώμα τους να είναι έτοιμο να δεχτεί τις υψηλότερες θερμοκρασίες της σάουνας. Επίσης απολάμβαναν μασάζ από ειδικούς θεραπευτές. Τα δωμάτια με τις σάουνες λέγονταν caldarium. Ο θερμός αέρας διαχέονταν κάτω από το πάτωμα και ζέσταινε όλο το δωμάτιο. Στη σάουνα ο λουόμενος είχε την ευκαιρία να προβάλει το κοινωνικό status του από τον αριθμό των ακολούθων του. Μετά τη σάουνα ακολουθούσε το κρύο μπάνιο σε μια στρογγυλή πισίνα, που λέγονταν frigidarium. Με την επέκταση των Λουτρών προστέθηκε και ένα ακόμα δωμάτιο, το laconicum. Ήταν το δωμάτιο της ξηράς εφίδρωσης. Η θερμοκρασία ήταν υψηλότερη από τη σάουνα και δεν προέρχονταν μόνο κάτω από το πάτωμα, αλλά και από τους τοίχους.
Οι τοίχοι των Λουτρών ήταν διακοσμημένοι με έγχρωμα σχέδια και γεωμετρικά σχήματα. Στην οροφή υπήρχαν παράθυρα που παρείχαν φως σε ολόκληρο το συγκρότημα. Τα λουτρά ήταν ένας χώρος κοινωνικών συναναστροφών. Οι λουόμενοι συζητούσαν μεταξύ τους, έπαιζαν τυχερά παιχνίδια, έτρωγαν και έπιναν.