Ο Όμηρος στη ραψωδία Γ΄ στους στίχους 278-283 της Οδύσσειας περιγράφει το ακρωτήριο ως «Σούνιον ιερόν».
Πολύ αργότερα η λέξη Σούνιο αναφέρεται στην τραγωδία του Σοφοκλή Αίας στους στίχους 1214-1222 και στο έργο του Παυσανία «Ελλάδος Περιήγησης» (Αττικά 1.1.)
Οδύσσεια γ΄ 278-283
"ἀλλ’ ὅτε Σούνιον ἱρὸν ἀφικόμεθ’, ἄκρον Ἀθηνέων, ἔνθα κυβερνήτην Μενελάου Φοῖβος Ἀπόλλων οἷσ’ ἀγανοῖσι βέλεσσιν ἐποιχόμενος κατέπεφνε, πηδάλιον μετὰ χερσὶ θεούσης νηὸς ἔχοντα, Φρόντιν Ὀνητορίδην, ὃς ἐκαίνυτο φῦλ’ ἀνθρώπων νῆα κυβερνῆσαι, ὁπότε σπέρχοιεν ἄελλαι.”
Αίας 1214-1222
"νῦν δ᾽ οὗτος ἀνεῖται στυγερῷ δαίμονι· τίς μοι, τίς ἔτ᾽ οὖν τέρψις ἐπέσται; γενοίμαν ἵν᾽ ὑλᾶεν ἔπεστι πόντου πρόβλημ᾽ ἁλίκλυστον, ἄκραν ὑπὸ πλάκα Σουνίου, τὰς ἱερὰς ὅπως προσείποιμεν Ἀθάνας.”